Jeroen!
Als je door de Hemelpoort komt ga je bij de tweede afslag rechtsaf. Je komt dan op smal weggetje, licht berg op. Het ruikt er naar Frankrijk en zomer. Een zinderend warme dag ligt net achter je, zwetend en stoffig, maar nu loop je fris gedoucht, in schone kleren tussen lavendel, laurier en acacia naar boven. Het geluid van de vogels en de krekels deint zachtjes mee met je lome voetstappen.
Als je wat hoger komt mengen de geuren van de bomen en struiken, van de zachte zomerlucht, zich met flarden etensgeuren. Geroosterd vlees, tijm, basilicum, knoflook. De vogels en de krekels krijgen langzaamaan gezelschap van rustige conversaties van tevreden mensen. Tevreden mensen die achteruitgeleund in rieten stoelen wachten op wat er komen gaat.
Na een flauwe bocht zie je het liggen, een prachtig gerestaureerde natuurstenen boerderij met een groot houten terras aan de voorkant. Bovenop een bord met "Hotel-Restaurant Chez Jeroen"of "Les Haut-Pays" of een andere Frans-Nederlandse vondst. Op het terras inderdaad de tevreden mensen, de rieten stoelen, versgebakken brood, wijn, l'eau plat, onder grote groene parasols.
En bovenaan de trap naar het terras staat de patron, Jeroen, met zijn jongste op zijn arm, breed lachend op je te wachten.